Öryggisdagurinn: Hugrekki til að tala

Við fengum til okkar sálfræðinginn Bryndísi Einarsdóttur hjá Styðjandi sálfræðiþjónustu sem flutti okkur erindi um áfallahjálp og mikilvægi hennar við úrvinnslu áfalla. Styðjandi er hluti af Heilsuklasanum en RARIK hefur gert samning við Heilsuklasann um faglegan stuðning við starfsfólk okkar þegar á þarf að halda. Hún minnti okkur á að það er í eðli okkar að forðast erfiða hluti og tilfinningar en að slíkt geti þá setið í líkamanum í lengri tíma. Við þurfum hugrekki til að leyfa okkur að finna til og að stundum sé eðlilegt að vera ekki í jafnvægi.

Tryggvi Þór Haraldsson, fyrrverandi forstjóri RARIK, hóf störf hjá fyrirtækinu fimm árum eftir þetta alvarlega slys. Hann rifjaði það upp hvernig þetta mikla áfall hélt áfram að hafa áhrif á fyrirtækið í mörg ár á eftir og að aldrei hefði verið unnið úr þessum málum innanhúss. Á þessum tíma var ekki búið að finna upp orðið áfallahjálp og fólk forðaðist að ræða slysið og þótti það jafnvel óþægilegt en hann hafi þó fundið að mörgum leið illa vegna þess. Slysið varð einnig til þess að alveg var fallið frá því að nota þyrlur í starfseminni jafnvel þótt oft og tíðum hefði slíkt komið sér mjög vel. Hvenær sem minnst var á slíkar hugmyndir var það slegið út af borðinu.

Tryggvi minntist einnig annarra alvarlega atburða sem orðið höfðu síðan hann hóf störf og hvernig hlúa hefði mátt betur að starfsfólki í kjölfar þeirra. Hann hvatti starfsfólk til að þiggja aðstoðina sem væri í boði yrði það fyrir áföllum, jafnvel þótt þeim fyndist kannski sjálfum að þau þyrftu ekki á því að halda.

Við vorum svo heppin að komast í kynni við Sr. Skúla Ólafsson, prest í Neskirkju, sem er ekki bara þaulvanur því að hjálpa aðstandendum í sorgarferli heldur hefur einnig tengingu við þyrluslysið. Tómas Sigurðsson, einn starfsmanna okkar sem lést í slysinu, var móðurbróðir sr. Skúla. Hið hroðalega slys markaði fjölskyldu sr. Skúla mjög en hann vildi minna okkur á mikilvægi þess að eiga saman stund fyrir athafnir af þessu tagi. Þar sem við minnumst atburða, bæði góðra og erfiðra, tölum saman, sýnum hvort öðru samhug og lærum eitthvað af þeim. Hann talaði einnig um hvernig áföll marka fólk, sérstaklega ef ekki er unnið úr þeim, og að án úrvinnslunnar geti átt sér stað, það sem hann kallaði, seinni harmleikur.

Að lokum flutti Björn Guðmundsson, öryggisstjóri okkar, stutta hugvekju um öryggismál. Björn er bæði þaulvanur þyrluflugmaður og með menntun á sviði rannsókna flugslysa. Hann kemur úr flugheiminum en þar er ýmislegt sem hægt er að yfirfæra á orkugeirann þegar kemur að öryggismálum. Björn minntist eins stærsta flugslyss sögunnar á Tenerife, sem varð aðeins tveimur árum eftir þetta slys og varð til þess að flugrekendur tóku loksins verulega til í öryggismálum og bættu úr samskiptum. Ein af orsökum slyssins á Tenerife var skortur á samskiptum, að fólk talaði ekki saman. Hann minnti okkur á að það þarf hugrekki til að tilkynna og tala um öryggisatvik eða hluti sem ógnað gætu öryggi. Alltaf ef við hugsum um það hvort eitthvað sé þess vert að tilkynna þá ættum við að tilkynna það.